Lieve lezers,

Mijn laatste weekend was aangebroken! Gelukkig was het een lange weekend dus ik kon extra lang genieten! Vrijdag ging ik naar Welwyn Garden City, een plaatsje dichtbij de woonplaats van Anne Marije, waar we heerlijk hebben gegeten, naar de film zijn gegaan en cocktails hebben gedronken om dit laatste weekend maar eens goed in te luiden.

Zaterdag gingen we naar Cambridge! Die stond al heel lang op mijn lijstje maar nu was het eindelijk zo ver J En we gingen op de fiets, wat ik al heel lang niet meer gedaan had maar wel weer heerlijk was om te doen, behalve de Engelse heuvels dan… We zijn ook met de fiets naar Cambridge gegaan dus we reden zo de stad in langs de prachtige jaloersmakende universiteiten.

Ze hebben daar kanalen met Venetië achtige boten met van die lange stokken dus daar hadden we een tochtje voor geboekt en in de tussentijd konden we leuk even ‘shoppen’ voor onze toekomstige huizen, als we ooit de lotto winnen dan. De boottocht, of ‘punting’ zoals ze het hier noemen, was echt geweldig! Je krijgt een gids die je een beetje verteld over alle gebouwen, die je van de achterkant nog veel beter kan zien, terwijl je heerlijk in een bootje op het water zit en wij hadden zelf net het enige beetje zonneschijn van die dag.

De gids vertelt je onder andere jaartallen en dat soort dingen, maar de dingen die ik heb onthouden zijn de volgende: het eerste gebouw dat we tegenkwamen heeft blijkbaar hele lelijke groene gordijnen, zo lelijk dat de bewoners ze hebben omgekeerd zodat je vanaf het water alleen de witte kant kan zien (maar dus groen van de binnenkant, lijkt mij erger).

In het volgende gebouw heeft de acteur die Mr. Bean speelt gestudeerd. Vervolgens kwamen we langs een bieb waar de eerste schetsen van Winnie de Pooh liggen en alle boeken staan op de tweede verdieping voor het geval van overstroming. En toen kwamen we bij een supermooi en vooral supergroot gebouw, St. Johns College, waar je blijkbaar kan wonen als student!!! Laat die vieze studentenflatjes maar zitten, ik wil hierheen! Het gebouw is blijkbaar perfect symmetrisch op 1 adelaar boven de poort na, die wegkijkt van een ander collegegebouw, wat dat is blijkbaar hun concurrent en de twee schijnen al vanaf het begin ruzie te hebben.

Het St. Johns College is niet voor eerstejaars, want die zitten in een gebouwtje ernaast dat met een hele mooie brug, de Bridge of Sighs, is verbonden en dit gebouwtje heeft deurtje aan de rivierkant, ooit voor vracht, waar de tweedejaars leuk gebruik van hebben gemaakt door alle fire exit bordje die kant op te laten wijzen en midden in de nacht het brandalarm hebben af laten gaan, waardoor alle nieuwe eerstejaars in de rivier zijn beland.

De achterkant van het St. Johns College is volledig gedekt met planten, blijkbaar omdat ze niet genoeg geld meer hadden om het te bouwen met dezelfde mooie stenen en gewone bakstenen waren niet indrukwekkend genoeg. En als laatst kwamen we langs de universiteit van Prince Charles, die blijkbaar een bodyguard had die hem overal heen moest volgen, zelfs naar de lessen, waardoor hij ook examen mocht doen en hogere cijfers haalde dan Prince Charles zelf!

Na het boottochtje gingen we naar het Fitzwilliam Museum, een heel mooi museum, waar we alle Nederlandse kunstenaars even hebben bewonderd, voordat we weer naar huis terug gingen.

Zondag gingen we naar London, en voordat je nu al afhaakt omdat ik dat elke keer doe: we gingen de ColorRun rennen! Eerst moesten we door de regen een hemdje voor mij halen want ons colorrun shirt was wit en het regende… en toen moesten we onze bagage nog ergens kwijt want rennen met een tas is niet heel fijn plus het wordt ook nog eens heel vies dus we gingen naar Victoria Coach Station (goedkoopste station om je tassen te dumpen!) en vanuit daar nog een langs de National Gallery om onder andere de zonnebloemen van Vincent van Gogh en een zelfportret van Rembrandt van RIjn te bewonderen. De National Gallery ligt aan het Trafalgar Square wat heel mooi uitzicht heeft op de Big Ben en London Eye en dan de mega tempel van een museum achter je, dus leuk om een keer heen te gaan als je lekker weer hebt! Nu waren er dansers aan het optreden voor de verjaardag van Queen Elizabeth.

Daarna was het tijd voor de ColorRun! We hadden onszelf eerste lekker besmeerd met gezichtsverf en plaktattoos net als al die andere duizenden mensen die stonden te wachten bij de start naast Wembley Stadium.

En toen mochten we! Het was 5 kilometer en elke kilometer kom je in een ColourZone waar ze je bestrooien met verfpoeder, elke keer een andere kleur. De meeste mensen renden trouwen niet, dus we moesten ons een beetje door de mensenmassa heen wurmen, maar dan hadden we in ieder geval iets te doen tussen de ColourZones in Bij de laatste zone krijg je alle kleuren over je heen gegooid en is er muziek en krijg je zelf pakjes met gekleurd poeder om in de lucht te gooien (beter om je camera niet tevoorschijn te halen in welke ColourZone dan ook, maar vooral deze niet! Daarna natuurlijk wel voor alle leuke voor en na foto’s

De sfeer is ook echt superleuk want iedereen wordt spontaan vrolijk van al die kleuren! Mensen lopen rond met tutu’s en haarbanden met een soort wuppies erop en noem maar op, dus een gezelligere hardloopwedstrijd kan ik me niet bedenken!

Daarna hadden we wel wat eten verdiend vonden we zelf dus hoe konden wij mijn laatste weekend in Engeland beter vieren dan in een Nederlands pannenkoekrestaurant (vrouwenlogica of gewoon raar?)! De blikken die we kregen terwijl we daarnaartoe reisden waren wel echt heel grappig want echt iedereen kijkt, en niet zo gek ook want we hadden ook nog eens mega doorzichtige gele poncho’s aan om de metro niet vies te maken (ik snuit nog steeds roze poeder en mijn hoofdhuid is na twee keer wassen ook nog steeds paars dus een poncho voor de rest was wel terecht). En dat was mijn allerlaatste weekend hier alweer! Ik ga mijn leventje hier zo erg missen, vooral op dit soort momenten!

Heel erg bedankt lieve trouwe lezers! Ik heb met heel veel plezier elke week mijn blog geschreven en ik hoop dat jullie het met heel veel plezier hebben gelezen!

Hopelijk tot snel in Nederland!

Heel veel liefs,

Julia